استئوميليت عفونت استخوان است. استخوان از طريق يكي از سه روش زير آلوده مي شود .
1-انتشار عفونت از بافت نرم (زخم فشاري يا عروقي آلوده –عفونت محل برش جراحي )
2-آلودگي مستقيم استخوان به علت جراحي روي استخوان، شكستگي باز يا آسيب تروماتيك مثل زخم گلوله تفنگ .
3-انتشار خوني ناشي از ساير مناطق عفوني (لوزه هاي عفوني، تاول ها ، دندانه هاي عفوني)
بيماراني كه بيشتر در معرض خطر اين بيماري هستند .
افراد پير و چاق –افراد دچار سوء تغذيه –بيماراني كه اختلالات سيستم ايمني دارند يا بيماريهاي مزمن دارند (ديابت-آرتيت روماتوئيد) يا تحت درمان طولاني مدت با كورتيكو ستروئيد قرار گرفته اند .
عفونت زخم هاي جراحي بعد از عمل در حدود 30 روز بعد از جراحي ظاهر مي شود كه اين زخمها به دو گروه برشي يا سطحي كه در بالاي لايه غلاف عمقي قرار دارند و زخمهاي عميق كه بافت زيرين غلاف را نيز درگير مي سازد تقسيم مي شوند، عفونتهاي عميق پس از عمل ممكن است يكسال بعد از جراحي ظاهر شوند .
پاتوفيزيولوژي :
علت 80-70% عفونتهاي استخواني باكتري استافيلوكوك اورئوس مي باشد و ساير ارگانيسم هاي پاتوژن كه معمولا در ايجاد اين بيماري دخالت دارند شامل گونه هاي پروتئوس و پسودوموناس واشرشياكولي مي باشد.
پس از 3-2 روز در عروق خوني منطقه لخته تشكيل شده و سبب ايسكمي و نكروز استخوان مي گردد.
تظاهرات باليني :
وقتيكه عفونت بوسيله خون منتقل مي شود شروع علائم معمولا ناگهاني است و تظاهرات باليني سپتي سمي (لرز –تب-نبض تند و بيحالي عمومي )ظاهر مي شود . نشانه هاي سيستميك در ابتدا ممكن است علائم موضعي را بپوشاند با پيشرفت عفونت به كورتكس استخوان ، پرده ضريح و بافتهاي نرم نيز درگير مي شوند. منطقه عفوني دردناك، متورم و بسيار حساس مي شود ، بيمار ممكن است يك درد ثابت ضرباندار را تجربه كند كه با حركت كردن تشديد مي شود زيرا چرك تجمع يافته تحت فشار قرار مي گيرد .
وقتيكه علت اين بيماري، انتشار عفونت از عضو مجاور و يا آلودگي مستقيم باشد نشانه هاي سپتي سمي وجود ندارد منطقه مبتلا متورم-گرم- دردناك و در لمس حساس است .
پيشگيري :
درمان عفونتهاي موضعي انتشار خوني آنها را كاهش مي دهد در صورت وجود عفونتهاي فعلي (عفونت مجاري اداري و گلودرد )يا سابقه عفونت اخير بايد جراحي هاي ارتوپدي انتخابي را به تاخير انداخت .
در حين جراحي ارتوپدي ،به منظور كاهش آلودگي مستقيم توجه به دقيق به محيط جراحي و تكنيك جراحي لازم است . براي تامين سطوح بافتي كافي از آنتي بيوتيكها در زمان جراحي و نيز 48-24 ساعت اول عمل جراحي آنتي بيوتيكهاي پروفيلاكتيك تجويز مي شود .
براي كاهش بروز عفونتهاي ادراري و درون ها بايد در اولين زمان ممكن بعد از عمل برداشته شوند مراقبت استريل از زخم بعد از عمل جراحي ، بروز عفونتهاي طحي و استئوميليت را كاهش مي دهد .
درمان طبي :
براي كاهش ناراحتي و پيشگيري از شكستگي مرضي استخوان ضعيف ، منطقه مبتلا بايد بي حركت شود .
براي افزايش گردش خون استفاده از جورابهاي گرم و مرطوب به مدت 20 دقيقه چند بار در روز تجويز مي شود .
درمان دارويي :
بلافاصله پس از تهيه نمونه هايي كشت آنتي بيوتيك وريدي شروع مي شود –هدف از درمان ، كنترل عفونت قبل از اختلال گردش خون ناشي از تشكيل لخته خون است . براي تامين حداكثر اثر درماني آنتي بيوتيك دوراژ بر طبق ساعت لازم است –آنتي بيوتيكهاي وريدي 6-3 هفته ادامه مي يابد . وقتيكه عفونت تحت كنترل قرار گرفت آنتي بيوتيكهاي وريدي 6-3 هفته ادامه ميابد براي افزايش جذب آنتي بيوتيكهاي خوراكي نبايد با غذا مصرف شود .
درمان جراحي :
اگر بيمار به آنتي بيوتيك درماني جواب ندهد استخوان عفوني بايد جراحي شود مواد چركي و نكروتيك خارج گردد و محل مورد نظر مستقيما با محلول نرمال سايلين شستشو داده شود .
در استئوميليت مزمن، آنتي بيوتيكها به عنوان درمان جانبي در كنار بريدمان جراحي تجويز مي شوند
فرآيند پرستاري : بررسي:
بيمار، شروع علائم و نشانه ها (درد موضعي –تورم –قرمزي و تب )يا تخليه مكرر يك سينوس عفوني را تورم با درد و تورم و تب با درجات پايين گزارش مي كند . پرستار بيمار را از نظر عوامل خطر (سن بالا-ديابت-درمان طولاني با كورتيكوستروئيدها)و تاريخچه صدمات قبلي ، عفونت يا جراحي ارتوپدي بررسي مي كند. بيمار از اعمال فشار روي منطقه و حركات نامناسب اجتناب مي كند .
تشخيص پرستاري:
درد بعلت التهاب و تورم-كمبود تحرك جنسي بعلت درد-خطر گسترش عفونت ، تشكيل آبسه استخواني –كمبود آگاهي درباره رژيم درماني .
مداخلات پرستاري :
تسكين درد-بهبود تحرك جسمي-كنترل فرآيند عفوني-آگاهي از رژيم درماني .