گل داودی نام نوعی گل و بوته آن است که بومی آسیا و شمال شرقی اروپا است که حدود ۳۰ گونه از آن وجود دارد. بوته آن چندساله است.
گلهای داوودی
تاریخچه داوودی های امروزی هیبرید پیچیده ای هستند که اگر از بزر انها به منظور تکثیر استفاده شود گلهایی با اشکال مختلف خواهیم داشت . رویش گاه اصلی اغلب گونه های امروزی چین می باشد که از ان جمله می توان chrysanthemum یک داوودی زرد کم پر ، c.morifolium (به رنگ های قرمز کبود ) و Chas an daisy (ناشناخته) نام برد . این گونه ی ناشناخته نخستین بار در سال 1843 توسط رابرت فر چون به انگلستان وارد شد و به نظر می رسد این یکی از والدین داوودی pompon باشد . حتی قبل از این تاریخ در انگلستان و المان اعمال هیبرید سازی روی داوودی انجام می گرفت . در امریکا از سال 1889 هیبریداسیون را بر روی داوودی اغاز کرد . او خود بیش از 500 کولتیوار را نام گذاری کرد که هنوز هم در گروه داوودی های امروزی دیده میشوند . تولید هیبرید تجاری جهت اصلاح داوودی هایی هنوز هم در امریکا،اسیا و اروپا ادامه دارد . انتخاب انها نه فقط بر مبنای شکل و رنگ گلها بلکه از لحاظ قدرت گلدهی در تمام فصول سال و کیفیت گلها پس از چیدن انجام می گیرد .
2)طبقه بندی
الف) شکل های مختلف گل اذین : داوودی گل اذین مرکب دارد و گلهای ان بر روی نهنج قرار دارند . مجموعه گلها بر روی دمگلی طویل قرار گرفته و خوشه ای ایجاد می کنند . هر گل اذین منفرد دارای دو نوع گل می باشد . گلهایی که به طرف بیرونی نهنج واقع شده گلهای ماده و گلهایی که در وسط نهنج قرار گرفته دوجنسی و بارو رند . نهنج مسطح و یا محدب می باشد که به وسیله گریبانی متشکل از برا کته ها پوشیده شده است . گل اذین ها بر مبنای شکل و فرم مناسب برای کشت در باغ یا گلخانه طبقه بندی می شوند
1- گل اذین کم پر 2- گل اذین شقایقی 3- گل اذین منگوله ای 4- گل اذین زینتی
2- ازدیاد
گیاهان با ریشه دار کردن قلمه های سر ساقه ی جوان که تازه از =ای مادر بیرون امده ازدیاد می گردند این قلمه های رویش را بیشتر از گیاهان رشد یافته تحت شرایط روز بلند بر می گزینند تا از تشکیل جوانه گل در انها جلوگیری کنند . طول قلمه های انتهایی که از پای مادر بریده شده 1-8 سانتیمتر است که می توانند به طور مستقیم در محیط کشت بیشه زار قرار گیرند ولی در تولید انبوه ، قلمه ها را در کارتونهایی که پوششی از پلی اتیلن دارند قرار می دهند تا در طول این زمان و جایگزین شدن در محیط کشت ، اب خود را از دست ندهد . برخی از قلمه های کولتیوار را نمی توان در زمستان به طور موفقیت امیزی نگهداری کرد . برای تحریک ریشه زایی قلمه ها ، ته قلمه ها را به ایندول بوتیریک اسید 1/0 تا 2/0 در صد آغشته می سازند دمای گلخانه باید بین 15 تا 18 درجه سانتیگراد و دمای محیط کشت ریشه زایی نیز باید بین 18-21 درجه سانتیگراد باشد . در محیط کشت با این شرایط معمولا 500-600 قلمه را در یک مترمربع قرار می دهند که ان هم خود بستگی به اندازه برگ های اولیه کولتیوار دارد . معمولا تا قبل از ریشه دار شدن کامل قلمه ها در روز کمی اب را همچون غبار روی قلمه می پاشند . برخی از باغبان ها این مقدار اب غبار مانند از ساعت 10 صبح تا 3 بعد از ظهر افزایش می دهند زیرا شدت نور در این دوره به حد اکثر می رسد 20 روز قبل از برداشت قلمه های ریشه دار شده از محیط کشت ، این نوع اب پاشیدن را قطع کنید انها به شرایط لختی که در پیش دارن عادت کنند . بر حسب نوع کولتیوار به کار گرفته شده و فصل کار معمولا ریشه زایی در طی 10 الی 20 روز تکمیل می شوند . قلمه های ریشه دار 5/1-2 سانتیمتر بسیار متناسب به نظر می رسند ولی اگر طول ریشه بلند تر شوند جا به جا کردن مشکل می گردد . تقریبا تمام مخلوط شناخته شده ای که از قابلیت زه کشی و تهویه در سطح بالایی بر خور دارند می توانند به عنوان محیط کشت به کار روند و فقط باید سمی نباشند. ولی مرسوم ترین و شاید بهترین انها مخلوط پرلایت به اضافه پیت موس است و به علت اینکه سهل الوصول می باشد خیلی معمول و رایج شده است و این مخلوط در موقع جا به جایی از ریشه جدا نمیشوندوبهانمیچسبد. گلدهیدر تمام طول سال نخستین بار پیشنهاد گلدهی در تمام طول سال توسط post در سال 1947 ارائه شد . ولی برای پیش رسی گل آزمایشاتی توسط پرفسور Laurie با پارچه ای سیاه صورت گرفت ، سپس افرادی دیگر در این مورد تلاشهایی از خود نشان دادند . در حال حاضر برنامه گلدهی واریته های مختلفی از داودی در دسترس تولید کنند گان قرار دارد . برای ارائه کاری با کیفیت مطلوب تولید کنند گان این گل باید معیارها و اصولی ضروری به شرح زیر رعایت کنند :
1) قلمه های رویش ریشه دار در بستر کشتی که از خاک خوبی برخوردار باشد کاشته و از همان نخستین روز با کود مایع به تغذیه انها بپردازد. در اب و هوای خیلی روشن باید گیاهان را سایه داد تا از میزان پز مردگی کاسته شود .
2) قلمه های ریشه دار بر حسب اینکه چند شاخه یا تک شاخه باید عمل اید با فواصل بوته معین کشت کنید .
3) پس از استقرار گیاه در زمین انها را برای شاخه دهی بیشتر سر بر داری کنید و سپس بر حسب تعداد شاخه مورد نظر به هرس انها بپردازد . برخی از گیاهان سر بر داری نمی شوند که به عنوان تک شاخه به انها اشاره شد .
4) پس از رسیدن گیاه به ارتفاع مورد نظر در هر دو مورد یعنی بوته های سر بر داری شده و بوته های تک ساقه ای انها را در شرایط روز کوتاه دهید تا گلدهی در انها تحریک گردد . تا این لحظه کلیه مراحل ذکر شده در شرایط روز بلند به اجرا در اید .
5) اگر طول روز به حد اقل یعنی به 12 ساعت برسد این مدت زمان را تا انجا ادامه دهید که گلها ظاهر گردند.
6) اگر از گیاه تنها توقع یک گل را دارید باید یک جوانه ی قوی در راس ساقه گذاشته و جوانه های گل جانبی ان را حذف کنید و عمل حذف جوانه ها باید پس از اینکه 28 روز کوتاه گذشت و جوانه ها قابل کندن بود عمل جوانه گیری انجام می شود . معمولا این عمل را دوبار به فاصله یک هفته انجام دهید .
7) موقعی که شدت نور زیاد است باید غنچه هایی را که رنگ انداخته اند به وسیله پارچه یا مواد دیگری سایه دارد تا گلها نسوزند .
8) گلها باید با ارتفاع دقیقی از ساقه جدا کرد که این بستگی به ذوق و طبع خریدار دارد . معمولا رشد همه ی گلهای بستر کشت یکسان نیست از این رو 10-5 روز طول می کشد تا گلها کامل شده و چیده شوند . در تابستان این مدت زمان کوتاه تر است زیرا گرما به بلوغ و شکوفایی گلها کمک می کند و بر عکس در زمستان این مدت طولانی تر می شود .
9) پس از چیدن و بر داشت تمام گلها باید بقایای گیاهی را از خاک خارج ساخت و در صورت امکان با یک تیلر انها را در خاک فرو برد و مدفون کرد و برای سال بعد خاک را آماده ساخت .
5)گلدهی در فصل طبیعي
با ظهور گل داوودی در تمام سال ( با روش های مصنوعی ) داوودی های کمتری در فصل طبیعی به عمل می ایند .اما در صورتی که این سوخت های فسیلی در اینده با هزینه ی زیادی همراه باشد دیگر پرورش گلخانه ای این گلها مقرون به صرفه نیست و باز روی آوری به پرورش ان در فصل طبیعی رو به فزونی خواهد گذاشت . معمولا در اب و هوای معتدل در هوای ازاد مدت مورد نظر 3 ماه در سال خواهد بود یا اینکه در گلخانه با حرارت خیلی کم و محدودی داوودی ها را عمل می آورند . معمولا گلدهی طبیعی از اواسط مهر تا اواخر اذر ماه صورت می گیرد البته این در صورتی است که کولتیوار های مناسب برای گل کردن متوالی داشته باشیم . قلمه های ریشه دار را از کولتیوارهای هفت هفته ای انتخاب و هر هفته به تدریج از اواسط خرداد تا اواسط مرداد می کارند و از اواسط مرداد کشت کولتیوار های 15 هفته ای آغاز می شود .
روش نگهداری گل داودی
این گل ها در رنگ ها و اشکال مختلف یافت شده و با تعداد گلبرگ های مجزا یافت می شوند.
گاهی اوقات در رنگ های غیرمعمول دیده شده و با شکوفه های تکی و یا چند تایی در هر ساقه، دارای زیبایی خاصی می باشند.
هر یک از گلبرگ ها که زرد شده و یا رو به پلاسیدگی می رفتند، باید از ساقه جدا شوند.
برگ های این گل گاهی اوقات از گلبرگ ها نیز زودتر پلاسده می شوند.
کوتاه کردن ساقه ها جذب مطلوب آب را افزایش داده و عمر گل را در داخل گلدان افزایش می بخشد. عمر متوسط گل های داودی در گلدان چیزی در حدود 7تا12 روز می باشد.
نام رایج: داوودی
فارسی اصیل: ندارد!
نام انگلیسی: chrysanthemum
نام علمی: chrysanthemum indicum
داوودی از گل های زینتی متداولی است که ممکن ست خیلی ها گل بریده ی آن را در گلدان داخل خانه نگهداری کنند یا برای هدیه دادن انتخاب کنند.
کشت و نگهداری داوودی(به ویژه انواع کوتاه آن)در آپارتمان ها معمول است. علاوه بر آن می توان این گل زیبا را برای تزیین داخل باغچه کاشت. داووی با رنگهای متنوع به صورت کم پر و پرپردر واریته های مختلف گل می دهد.
شرایط آب و هوایی:
نور: داوودی به نور کامل احتیاج دارد ولی اواسط روزاز نور مستقیم بیزار می شود.
دما: بهترین درجه حرارت برای این گیاه در تمام طول سال 16 درجهسانتی گراد است.
آبیاری: اگر از داوودی داخل آپارتمان نگهداری می کنید هر 2هفته یکبار (در تمام فصل های سال) گیاه را آبیاری کنید و همیشه خاک را مرطوب نگه دارید. مواظب باتلاقی شدن خاک باشید و هرگز اجازه ندهید آب اضافی در گلدان باقی بماند.
تمیز کردن برگ ها: غبار پاشی برگ ها را تمیز می کند، بنابراین از مواد براق کننده ی شیمیایی استفاده نکنید.
تغذیه و پرورش:
خاک مناسب: مخلوطی از لوم و شن بهترین خاک برای این گیاه است.
تعویض گلدان: لزومی به تعویض گلدان نیست، اصولا زمانی که داوودی به عنوان گیاه خانگی مورد استفاده قرار می گیرد طول عمر آن فقط یکسال است ولی گلکارهای حرفه ای از ریشه ی زیر زمینی آن به عنوان منبع تکثیر برای سال آینده استفاده می کنند.
تکثیر: ریشه دار کردن قلمه در اواخر زمستان و تقسیم ریشه و بوته.