کودهی

اين تحقيق آغاز شد به منظور تعيين اثر كود با ازت پائين و فسفر و پتاس بالا در طول فصل گلدهي روي اركيد Moth هيبريد (phalaenopsis Tam Butterfly Blume) در اول سپتامبر (شهريورماه) گياهان در سايز گلدهي K و P و N را به ترتيب  و 44 و 100 دريافت كرده بودند از كود محلول در آب با k‌ -p‌ – N‌20 به‌آنها K و P و N به ترتيب ‌506 و 398 و 30 داده شده در هر دفعه آبياري يا در نوبت چهارم آبياري به آنها اين كود داده شد . در صورتيكه گياهان شاهد به دريافت كود   ادامه دادند . تيمارهاي با فسفر بالا ، عليرغم تكرار كاربردها ، هيچ اثري روي تاريخ ظهور ساقه گل دهنده (spiking) ، آنتزيز ، و يا اندازه گل نداشت . تمام گياهان تيمار شده با كود فسفر بالا گلهاي كمتري نسبت به گياهان شاهد داشتند.

كاربرد مداوم ازت كافي به منظور گلدهي نرمال به نظر مي رسد كه مهمتر از استفاده از كودي با ازت پايين و فسفر بالا مي باشد . در يك‌ آزمايش جداگانه با استفاده از همان نوع اركيد هيبريد ، انجام كوددهي به طور كامل در اول سپتامبر بيست و نهم سپتامبر و 27 (اكتبر يا زمانيكه ساقه هاي گلدهنده در حال ظهور هستند (يكم اكتبر) تعداد گل را كاهش داد .

طول عمر يا دوام گل تا 12 روز كاهش يافت زمانيكه كوددهي در اول سپتامبر انجام شد اندازه گل در هيچ تيمار آزمايشي تحت تاثير قرار نگرفت قطع كوددهي قبل از اواخر نوامبر تعداد گل را كاهش داد .با خودداري كوددهي براي دوره هاي بيشتر برگهاي قرمز ، از دست دادن برگهاي پائين‌تر و توليد محدود برگهاي جديد اتفاق مي افتد .

اركيدها محصول ويژه اي هستند كه غالباً توسط افراد با تجربه توليد مي شوند . در گذشته بازار براي اركيدهاي گلداني در ابتدا به كارهاي ذوقي و خريد توسط مردم با درآمد بالا كه استطاعت مالي داشتند محدود مي شد . در سالهاي اخير استفاده از اركيدها به ويژه phalaenospsis هاي هيبريد به عنوان گياهان گلداني به صورت برجسته اي افزايش پيدا كرده است با يك افزايش 50% در قيمت از 47 ميليون دلار در سال 1996 به 70 ميليون دلار در سال 1997 (وزارت كشاورزي امريكا) . و همچنين يك افزايش معني دار در توليد اركيد هاي گلده گلداني در سالهاي آينده مورد انتظار است (Cosgrove , 1997).

گلهاي اركيدهاي phalaenopsis بي نهايت با دوام هستند ، و در گل به مدت 4 ماه يا بيشتر باقي مي مانند (Wang 1997) همين عوامل از آنها گياهان گلداني ايده‌آلي ساخته است . بدين ترتيب قيمت اين گلدانها به طور پيوسته كاهش پيداكرد . افراد بيشتري شروع به خريداري اركيدهاي گلداني كردند . اگرچه اطلاعات بيشتري براي گسترش روشهاي توليد استاندارد مورد نياز است براي توليد كنندگاني كه تجربه زيادي در رشد و پرورش اركيدهاي گلداني ندارد و نيازمند پيروي از اين روشها هستند ، از پوست درخت صنوبر كه از صنايع چوب بري واقع در سواحل اقيانوس آرام در ايالات متحده بدست آمده است براي سالهاي متمادي به عنوان محيط كشت اصلي و اوليه براي رشد و پرورش اركيدها در گلدان استفاده شده است . اگرچه Batchelor (1993) پيشنهاد مي كند يك كود با نيتروژن بالا را (مانند  ) در طول اوايل مرحله توليد ، و به دنبال آن يك كود با فسفر بالا قبل از شروع گلدهي در اوايل پائيز پيشنهاد مي كند به منظور بهبود رشد زايشي ولي تاكنون هيچ تحقيقي به منظور حمايت و تائيد اين پيشنهاد انجام نشده است . اركيدهاي phalaenopsis كه در پوست درخت صنوبر خالص كاشته شدند به خوبي آنهايي كه در محيط كشت اصلاح شده پرورش يافتند رشد نكردند چرا كه اين محيط ها سبب تحريك رشد برگ و توليد گل مي شوند (wang & Gregg , 1994 ; wang , 1995) ريشه هاي اركيد به نمك بالا حساس هستند و آبي كه نمكهاي محلول زيادي دارد به ريشه ها صدمه مي‌زند (wang 1998) بويژه استفاده از اين آب در محيط هاي محتوي peat اين صدمه را بيشتر مي كند (wang 1995) ميزان كود بالا در طول فصل هاي گرم تابستان و بهار مورد نياز است به منظور تحريك رشد رويشي ولي در اوايل پائيز كاهش حاصلخيزي و كوددهي مورد نياز است به منظور جلوگيري از صدمه به ريشه ها (به خاطر رشد رويشي محدود و عدم رشد آنها) و دوم اينكه جذب مواد غذايي در طول فصول خنك سال كاهش مي يابد . فرضاً در گياهاني مثل poinsettia كاهش ميزان كوددهي يا كاهش كوددهي پاياني نزديك به اواخر دوره توليد كيفيت گل را بعد از مرحله توليد بهبود مي بخشد . (Biernbumetal 1992) (Nell and Barrett 1986)

اگرچه اثرات و روشهاي مشابه روي گلدهي اركيدهاي گلداني بايد مشخص شود.

چرا كه نبايد كيفيت اين گياهان دستخوش ضرر شود .

اهداف اين مطالعه تعيين اثرات طولاني مدت كاربرد كود كاهش يافته و استفاده از كود با ازت پائين و فسفر و پتاسيم بالا در پائيز و اثراتش روي برنامه زايشي و طول عمر گل اركيد هيبريد phalaenopsis است .

مواد و روشها :

نشاهاي گياه phalaenopsis tam Butterfly 29 ماهه و از زمان كاشت بذر) در اندازه گلده را در اول April به داخل گلدانهاي پلاستيكي 1.75-L و (15.2cm قطر و 14cm طول گلدان است ) كه محتوي 80% پوست درخت صنوبر با درجه عالي و 20% پيت اسفاگنوم كانادايي بود منتقل كرديم . محيط كشت با  كيلوگرم پودر لايم استون دولويت و  كيلوگرم Micromax (منبع تغذيه اي حاوي ميكروالمانها ؛ Calif , Milpitas , Grace – Sierra ) در هر متر مكعب اصلاح شد . گياهان در گلخانه اي با شدت نور  (ppf) رشد داده شدند و به آنها N,P,K را به ترتيب ‌  از يك كود محلول در آب با نام 20N-8.8p-16.6kpeters به مقدار ‌ داده شد (Scott , Inc , Marysville , ohio) كه اين مقدار كود در هر دفعه آبياري با آب شهري كه هدايت الكتريكي  داشت، داده ميشد . بالاترين برگ روي هر گياه نشانه گذاري شد به منظور تشخيص بعدي توليد برگ جديد .

كوددهي با فسفر و پتاسيم بالا : تيمارها در اول سپتامبر شروع شد . كود فسفر و پتاسيم بالا بوسيله تركيب 0.25 گرم از  . و گرم 1.75  از  در ليتر آب تهيه شد . اين محلول mg30 ازت () mg398 فسفر (12.6mmol/lit) – 506 mg پتاسيم (12.9mmol/lit) mg42 كلسيم () در يك ليتر فراهم مي كرد . كود peters – 20N – 4.4P-8.3K به عنوان منبع ازتش 12% اوره دارد . اگرچه كود با فسفر و پتاسيم بالا و ازت پائين محتوي اوره نيست . گياهان دريافت مي كنند كود فسفر بالا را يا به صورت مداوم (pp) يا بعد از سه دفعه آبياري با اب شهري اين كود را دريافت مي كنند(p.w) به گياهان شاهد در هر دفعه‌ آبياري كود peters داده شد . گياهان در فواصل زماني منظم بسته به شرايط آب و هوايي آبياري شدند . در هر آبياري براي هر گلدان 240 ميلي ليتر از كود محلول به كار برده شد .يك گياه منفرد در يك گلدان يك واحد آزمايشي را تشكيل داد و تيمارها 20 دفعه در يك طرح بلوكهاي كامل تصادفي تكرار شدند . اين تعداد بالاي تكرار ضروري فرض شده است به منظور افزايش دقت و درستي آزمايش به خاطر استفاده از گياهان نشايي .

كوددهي پاياني :

كوددهي انجام مي شود يا از روي تاريخ فرضاً در فواصل 4 هفته اي (اول سپتامبر- بيست و نهم سپتامبر ، بيست و هفتم اكتبر ، بيست و چهارم نوامبر) يا از روي مراحل تكاملي ، در اولين مرحله ظهور سنبله گل (نه آغازه هاي گل) – زمانيكه سنبله ها  طول دارند (آغازش جزيي آغازه هاي گل) – يا در باز شدن اولين گل ، زمانيكه گياهان به مرحله تكاملي مورد نظر رسيده بود از دادن كود به هر گياه خودداري شد . و بعد از كوددهي پاياني فقط به‌ آنها آب شهري داده شد . گياهانيكه به طور مداوم كود  peters دريافت كردند به عنوان گياهان شاهد در نظر گرفته سدند . يك گلدان منفرد نشا دهنده يك واحد آزمايشي بود و تيمارها در يك طرح بلوك كامل تصادفي 25 مرتبه تكرار شدند . تاريخ ظهور سنبله ها و باز شدن اولين گل ، قطر گل، تعداد كل گل ، و تعداد برگ براي هر گياه ضبط شد . تاريخي كه اولين گل شروع كرد به … براي تعيين دوام و طول عمر گل ضبط شد .داده ها در معرض تجزيه واريانس و آزمون Tukey’s HSD قرار گرفتند و HSD Tukey’s استفاده شد براي ………

نتايج و بحث :

نه تيمار PP و نه تيمار PW هيچ كدام تاريخهاي spiking يا ظهور سنبله گل و باز شدن گل را تحت تاثير قرارندادند . (جدول1) اگرچه كود با فسفر و پتاسيم با لا و ازت پائين بدون توجه به تكرار كاربرد ، تعداد گل را كاهش دادند (جدول 1) اما طول عمر گل يا دوام گل را تحت تاثير قرار ندادند . (جدول 1) تيمار pw 10 گل كمتري در هر گياه نتيجه مي دهد نسبت به كاربرد كود peters در ميزانهاي خيلي پائين تر P و K در يك تحقيق قبلي (wang & Gregg 1994) زمانيكه ميزان كود 20N-8.6P-16.6K از 0.25 به 1 گرم در ليتر افزايش پيدا كرد و آنرا به مدت بيشتر از يكسال به كار بردند متوجه شدند كه ابتدا گياهان به طور مستمري زودتر گلدهي كردند و اين امر همراه بود با افزايش تعداد گلها (wang & Gregg 1994) . برعكس Yoneda و Kobota (1994) در يك مطالعه كوتاه مدت دريافتند كه گياهان بزرگي كه آنها از April تا september يك كود كامل داده شد گلهاي بيشتري توليد نكردند نسبت به آنهايي كه همان كود را دريافت كردند در طول April و May اما به آنها مابين June و september هيچ ازتي داده نشد . تعداد گلهاي بي نهايت پائينشان ، دوره نسبتاً كوتاه تيمار ، و استفاده از توده اسفاگتوم به عنوان تنها محيط گلدان ممكن است هر نوع اثرات ممكن ناشي از كاربرد را كاهش ازت را بپوشاند .

گياهان در تيمارهاي pp و pw برگهاي كمتري نسبت به شاهد داشتند (جدول 1) و در آخر اين آزمايش به عنوان يك نتيجه براي هر دو تيمار توليد كمتري از برگهاي جديد داشتيم و ريزش سريعتر برگهاي پائين تر نيز اتفاق افتاد . ميزان كود افزايش يافته كه رشد ريشي را تحريك مي كند با استناد كامل بدست آمده است (Kubita & Yoneda 1994) (Wang and Grgg 1994 – lee and lin 1987) wang در سال 1996 مشخص كرد كه غلظت بالاتر ازت بحراني تر و مهم تر است از فسفر و پتاسيم در تحريك رشدرويشي در يك محيط شامل 80% پوست درخت كاج و 20% پيت زمانيكه moth اركيدها در پوست درخت كاج خالص رشد داده مي شوند به كاربران يك كود با فسفر بالا در اوايل پائيز به منظور تحريك گلدهي پيشنهاد مي شود (Batchelor 1993) (Gordon 1990) اگرچه زمانيكه گياهان رشد داده شدند در همان تركيب محيط كشت و در تحقيق اخير استفاده شدند و به آنها N در مقدار  و فسفر در سطوح مابين 22 و 262  و پتاسيم در سطوح مابين 152 و 332  داده شد از كودهاي محلول مختلف ، هيچج تفاوتي در رشد رويشي و توليد گل مشاهده نشد (wang 1996) ، در مطالعه اخير كود با ازت پائين و فسفر و پتاسيم بالا تعداد گل را كاهش داد . نسبت به افزايش دادن آن (جدول 1) بنابراين كاربرد مداوم يك مقدار كافي ازت ممكن است نسبت به افزايش p براي گلدهي ايده‌آل مهم تر باشد . غلظت ازت () در اين كود با p و K بالا به نظر مي رسد كافي نباشد به منظور حفظ تعداد بالاي گل در آب و هواي گرم جائيكه اين تحقيق انجام شد . اكثر phalaenopsis هاي گلداني در شرايط با آب و هواي گرم توليد مي شوند . (U.S.Dept of Agricalture 1998) انجام كوددهي پاياني به طور كامل يا در هر نوع تاريخي يا در هر مرحله تكاملي هيچ تماس يا اثري روي تاريخ spiking و باز شدن گل يا آنتزيز يا روي اندازه گل نداشت (جدول2) تمام گياهان مابين 17 و 9 ژانويه گل دادند با گلهايي به قطر متوسط  سانتي متر قطعه كوددهي در سپتامبر و اكتبر تعداد گل را كاهش داد (جدول 2) طول عمر و دوام گل كاهش داده شد بيشتر زمانيكه كوددهي در اول سپتامبر قطع شد .نسبت به قطع كوددهي در زمانهاي ديگر . زمانيكه كوددهي خاتمه داده شد در طول اوايل مراحل تكامل گل آذين ، گياهان برگهاي كمتري داشتند و اساساً به عنوان يك نتيجه ريزش برگهاي پائين تر در انتهاي اين آزمايش مشاهده شد .

كاربرد يك اركيد هيبريد Phalaenopsis  :

Lee و Lee  ( 1996) دريافتند كه ساقه گلدهنده شروع مي كند به انگيزش اولين آغازه هاي گل زمانيكه آن فقط  سانتيمتر طول دارد. گياهان استفاده شده در آزمايشات اخير شروع به spiking كردند در اول اكتبر تا 24 نوامبر ساقه هاي گلدهنده طولي بزرگتر از 15 سانتي متر داشتند و اكثر پريموردياي گل بايد تمايز يافته باشند (Lee&Lee1996) به علاوه گياهان در اواخر پائيز خيلي كم آبياري شدند و مواد غذايي كه قبلاً استفاده شده ممكن است در محيط كشت براي مدتي بعد از كاربرد كودهاي پاياني باقي مانده باشد .

استفاده از محيط كشت بر پايه peat :

Biern baum , Agro (1995) دريافتند كه مواد غذايي در منطقه ريشه گياه poinsettia رشد كرده در گلدان در سطوح و مقدار قابل قبولي براي 42 روز بعد از پايان كوددهي باقي ماند . بنابراين قطع كوددهي در اين مرحله پيشرفته از تكامل گل آذين اثر زبان آور روي تعداد گل phalaenopsis نداشت (جدول2) . نتايج اين مطالعه نشان داد كه حفظ و نگهداري غلظت نسبتاً بالايي از كود ازت قبل و بعد از spiking تا حوالي تكميل آغازش جوانه گل ضروري است به منظور حمايت و نگهداري آغازش پريموردياهاي گل و در نتيجه تعداد بالاي گل .اين كه اندازه اولين گلها روي گل آذين ها در هيچ يك از دو آزمايش تغيير نكرد ، بي اعتنا به كاربرد مواد غذايي كاهش يافته ، نسبتاً شگفت انگيز است . مواد غذايي در برگهاي پائين تر ممكن است دوباره به حركت در آمده باشند براي توليد گلها از آنجائيكه اندازه گل نزديك به نوك گل آذينها اندازه گيري شده بود ، ما نمي دانيم كه قطع كود در هر مرحله چطور روي اندازه چنين گلهايي اثر گذاشته است .

برگهاي گياهان كه هيچ كودي بعد از اول سپتامبر دريافت نكردند كمتر سبز رنگ بودند با بالاترين مقدار رنگيزه هاي قرمز و ريزش بيشتر برگهاي مسن تر ، و اين نتايج نشان مي داد كه آنها تحت شرايط سخت تغذيه اي بودند . همان طوريكه اين نتايج بوسيله Mengel and KirKby (1982) توصيف شد . زمانيكه كوددهي به طور مستمر در تاريخهاي بعدي قطع شد اين رنگيزه هاي قرمز كاهش يافت و رنگيزه هاي سبز تشديد شد كه اين امر افزايش مقادير كلروفيل را پيشنهاد مي كند . از آنجائيكه اركيدهاي phalaenopsis برگهاي نسبتاً كمي دارند بايد به آنها مقادير كافي و مناسب مواد غذايي داده شود به منظور حفظ برگهاي پائين تر از ريزش .